Vlees eten zorgt voor een zogenoemde hoge CO2-voetafdruk. In deze blog kijken we naar de mogelijkheden om deze te verlagen door mestvergisting.
De totale CO2-voetafdruk is 3,74 kg per kg levend gewicht wanneer een varken de boerderij verlaat (Scenario 1 in het figuur hieronder). Het aandeel methaan daarvan is 0,70 kg (in het figuur staat 1,70 waar 0,70 dient te staan). Dit komt vooral door de emissie van methaan uit mest. Door dagontmesting in de stal toe te passen levert dit een reductie van 75% op tot 0,12 kg, zoals te zien is door scenario 1 te vergelijken met scenario 3. Deze waarden komen overeen met een studie van de Wageningen Universiteit en Research Center (WUR). In deze studie was bij varkensstallen die na elke ronde gereinigd werden sprake van een emissie van 4,28 kg methaan per dierplaats. Als we dit omrekenen met een verblijftijd van 4 maanden in de stal dan komt dit goed overeen met de getallen van Blonk Consultants zoals te zien is in onderstaande figuur.
Mestvergisting
Gedurende zijn leven geeft een vleesvarken ongeveer 1/3 ton mest. Hieruit kan ongeveer 10 m3 biogas gewonnen worden, ofwel 7 m3 groen gas. Uitgaande van de standaard besparing van 2,085 kg CO2 emissie per m3 groen gas, levert dit een besparing van 14,6 kg emissie aan CO2 ofwel 0,12 kg per kg varken als we uitgaan van een levend gewicht van 120 kg. Al met al leidt mestvergisting tot een vermindering van 19% van de CO2-voetafdruk wanneer wij de CO2 eq besparing van 0,7 kg delen door de totale voetafdruk van 3,74 kg CO2 eq.
Verschil tussen een hamburger van varkensvlees en een vegetarische hamburger
De vraag is nu wat de verschillen zijn wanneer een hamburger van varkensvlees wordt vergeleken met een vegetarische hamburger. In de database van het RIVM staat voor varkensvlees 7,4 kg CO2-eq emissie per kg vlees (tot aan distributie). Wanneer we dit goed doorrekenen komt dit in de buurt van 3,74 kg CO2-voetafdruk per kg levend gewicht zoals eerder benoemd.
Een varken dat 120 kg weegt, levert gemiddeld 80 kg vlees op. Hierdoor moeten we 3,85 kg CO2 per levend gewicht maal 120 kg, delen door 80 kg. Dit komt uit op 5,8 kg CO2-eq per kg vlees. Wat nu nog mist is de CO2-emissie bij het verwerken van het vlees. Volgens het RIVM is dit 20% van het totaal van 7,4 KG CO2-eq oftewel 1,4 kg CO2-eq per kg vlees. Opgeteld geeft dit een CO2 emissie van 7,2 kg per kg vlees waarmee dit in de buurt komt van de RIVM cijfers.
Als we hier het effect van de emissie daling van mono-mestvergisting meenemen kom je uit op 4,6 kg CO2-eq per kg onbewerkt vlees. Dit komt in de buurt van de vegetarische hamburger, hiervoor rekent het RIVM 4,4 kg CO2-eq per kg. Echter, om de vergelijking eerlijk te maken dient er nog ongeveer 1 kg CO2-eq per kg varkensvlees opgeteld te worden bij de 4,6 kg CO2-eq emissie voor het bewerken van het vlees. Kortom, voor varkensvlees inclusief mono-mestvergisting kom je uit op een CO2-eq emissie van 5,6 kg per kg vlees en voor vegetarische hamburgers is dit 4,4 kg CO2-eq per kg.
Samenvattend kunnen we concluderen dat de klimaatverschillen tussen varkensvlees en vleesvervangers veel kleiner zijn dan velen denken. Wel belangrijk is het dan om de mest te vergisten. Daar kunnen wij bij helpen. Neem eens een kijkje bij ons succesvolle project Biogas Hoge Hexel. Hier wordt op boerderijschaal in een mono-mestvergister de varkensmest van Willy Tijs vergist tot groen gas.
Over dit artikel
22 augustus 2022 / Auteur: Dr. Ir. René Cornelissen
