In deze blog willen wij bespreken hoe onze innovaties van de stikstofstripper en de eendenkroosvijver passen in het nieuwe landbouwbeleid.
De minister van landbouw, Carola Schouten, heeft het vaak over kringlooplandbouw. De vraag die iedereen stelt, is, hoe ziet dit er nu precies uit. Met de haar kamerbrief “Contouren van een toekomstig mestbeleid” van 8 september 2020 heeft de minister aangegeven hoe zij dit ziet. In de bovenste figuur van de factsheet is aangegeven hoe het nieuwe mestbeleid eruit dient te zien.
Het is goed om te zien dat onze oplossing van mono-mestvergisting en vervolgens een stiktstofstripper goed voldoet aan dit nieuwe denken. In de onderstaande figuur is onze oplossing kort weergegeven:
Belangrijk is dat de mest zo snel mogelijk de opslag in gaat. Dit halveert de emissies. Hiermee is aan de voorwaarde van emissiereductie voldaan. Vervolgens wordt de mest vergist, wat duurzame energie oplevert (dit betekent nog meer broeikasgasreductie) en wordt de stikstof uit de mest gestript om tot een vloeibare kunstmest verwerkt te worden. Hiermee verbetert de waterkwaliteit.
Als wij verder kijken naar haar visie “Landbouw, natuur en voedsel: waardevol en verbonden” van september 2018, dan stelt zij het volgende voor voor de veehouderij.
- Het maximaal sluiten van nutriëntenkringlopen in de veevoeding.
- Lokaal verdient de voorkeur.
Duidelijk is dat er nog een onbalans is van de nutriëntenkringloop door de import van soja voor krachtvoer uit landen die ver weg liggen. Ook daar hebben wij over nagedacht. Onze oplossing is de eendenkroosvijver, die gevoed wordt door digestaat (vergiste mest). Het grote voordeel is dat hiermee de import van soja vermeden kan worden en de uitspoeling van stikstof naar het grondwater volledige vermeden wordt. Het eiwitrijke eendenkroos wordt ingezet als krachtvoer.
De oplossingen zijn er, de Nederlandse landbouw is innovatief. Alleen dienen wij dan wel met elkaar deze mogelijkheden te verkennen. De brief van de minister gaat meer in op het vereenvoudigen van de regels. Dit is natuurlijk altijd toe te juichen. Maar volgens mij is sprake van het paard achter de wagen spannen wanneer een intensieve boer die nu mest afzet, in de toekomst alle mest dient af te zetten, ook al heeft deze boer eigen land. Dat geldt zeker in deze digitale tijd, waarin elke ton mest middels een GPS systeem op de mestinjecteur kan worden gevolgd.
Verder mist in de brief van de minister ook het budget. Het lijkt erop dat alles door regelgeving zal worden opgelegd. Jammer, want als je innovatie wilt stimuleren, dan zijn financiële middelen toch wel erg wenselijk.
Al met al is deze brief een goede aanzet voor de vergroten van mono-mestvergisting met stikstofstrippen. Alleen gaat het wel erg van de stok en zie ik de wortel niet. Ervaring leert dat dit vaak niet de gemakkelijkste weg is en in elk geval niet de plezierigste.
Over dit artikel
29 september 2020 / Auteur: Dr. Ir. René Cornelissen
